Абласная спартакіяда прафсаюза работнікаў мясцовай прамысловасці і камунальна-бытавых прадпрыемстваў заўсёды была, на мой погляд, аглядам гатоўнасці абласных прадпрыемстваў галіны. Менавіта яна, а таксама яшчэ і турыстычны злёт, паказвае, ці ў правільным кірунку разьвіваецца фізкультурна-аздараўленчая і спартыўна-масавая работа ў нашай галіны. І першы этап абласной спартакіяды, які на гэты раз праходзіў у Брэсце пацвердзіў, што наш завод з’яўляецца адным з лепшых.
Плаванне, дартс, більярд, стральба з пнеўматычнай вінтоўкі, шашкі, шахматы, лыжныя гонкі. Менавіта гэтыя віды ўвайшлі ў склад першага этапу спартакіяды. Адразу скажу, у апошні момант былі адмененыя лыжныя гонкі. А бо менавіта гэты від для нашай каманды быў адным з асноўных забойных відаў, дзе мы планавалі заваяваць высокія месцы, бо за нашу каманду рыхтаваліся выступаць Алег Аргуэльес і Маша Рыбачук, якая літаральна за два тыдні да гэтых спаборніцтваў змагла заваяваць трэцяе месца ў рэспубліканскай спартакіядзе сярод старшынь прафкамаў прафсаюза. А потым, разам з Алегам Аргуэльесом, Славай Чернавчицом і Колем Морочковским, упэўнена выйграла і традыцыйную «Брэсцкую лыжню». Дарэчы, у ёй удзельнічалі каманды і іншых брэсцкіх прадпрыемстваў нашай галіны, так што іх прыкладны ўзровень нам быў вядомы.
На жаль, у апошні момант лыжныя гонкі былі адменены з-за таго, што пачалася адліга, і снег растаў. Даўно прапаную праводзіць гэтыя спаборніцтвы, як толькі з’явіцца снег, а не прывязваць іх да ўсіх відах. Усё ж наш рэгіён не вельмі снежны, і трэба лавіць момант. Тым больш, што гэтая зіма была даволі доўга халоднай і снежнай, і знайсці час можна было…
Але не будзем пра сумнае. Вядома, крыўдна было, што мы страцілі забойщиков. Але і ў астатніх відах у нас падабраліся вопытныя ўдзельнікі. І хай яны даўно не выступалі, усё ведаюць, які быў мінулы год, але зрабілі ўсё магчымае, каб наша каманда выступіла дастойна.
Стральба. Аляксандр Аляхновіч і Таццяна Пятроўская. Сашы не хапіла ўсяго пару ачкоў да першага месца, а Таня крыху вышмаравала апошні стрэл, пасьпяшалася, і ў выніку яна – пятая. Але агульны вынік – лідэры.
Дартс. Марына Крэйдзіч таксама пацвердзіла, што яна з’яўляецца адной з лепшай у гэтым відзе спорту сярод спартсменаў вобласці. Яна – трэцяя. Кірыл Пролиско заўсёды стабільны. Але збой у 12, а асабліва, у сваім любімым 16 сектары не дазволілі яму трапіць у прызёры. Аднак аб яго адказнасці і сіле кажа той факт, што ён змог сабрацца і ў апошнім падыходзе набраць 100 ачкоў, чаго нікому не ўдалося зрабіць ні да яго, ні пасля. Вынік – дартс нам прынёс 8 ачкоў, мы працягваем быць у лідэрах.
Плаванне. У гэтым годзе мы заявілі новага ўдзельніка. Ягор Гумен у мінулым прафесійна займаўся плаваннем, і быў гатовы дапамагчы камандзе. І ён змог гэта зрабіць, заняўшы трэцяе месца. Вынік – 6 ачкоў, мы працягваем нарошчваць абароты, сыходзім у адрыў.
Більярд. Васіль Байкоў. Сярэбраны прызёр мінулай спартакіяды. Спачатку Вася не хацеў удзельнічаць у гэтых спаборніцтвах. Ведаю Васіля, як вельмі адказнага чалавека. Ён не хацеў падвесці каманду, бо не гуляў даўно. Але ў апошні момант пагадзіўся, і не дарма! Майстэрства, яно або ёсць, або яго няма. Упэўнены выхад з групы, і выдатная гульня ў фінале. І хай Вася не выйграў, але трэцяе месца – гэта поспех, бо абедзве гульні ён прайграў з лікам 1:2, прычым у вельмі упартай барацьбе. Вынік – 3 месца, працягваем лідзіраваць.
Шашкі. Выгляд, у якім мы заўсёды былі ў сярэдзіне, бліжэй да лідараў. У гэты раз не зусім атрымалася, Валерый Масюк не мае вялікага вопыту ўдзелу ў такіх спаборніцтвах. Гуляў звыш надзейна, таму не адмаўляўся ад нічыёй ў лепшай пазіцыі. А ў Наталлі Рапинчук такога вопыту не было наогул! Але і яна старалася, набраўшы 2 ачкі. Вынік – 21 ачко, адрыў ёсць, але ён ужо не такі вялікі.
Шахматы. Мой выгляд, але гэта камандныя спаборніцтвы, і важна выступленне кожнага ўдзельніка. У нас гуляла Ірына Брищук, менавіта ёй я хачу выказаць вялікую падзяку. За тое, што проста пагадзілася выступіць за нашу каманду. Бо, калі б яе не было, наша каманда не ўдзельнічала б у агульнакамандным заліку… Іра гуляла нядрэнна, але поўная адсутнасць вопыту прывяло да таго, што яна пастаянна забывалася націскаць на кнопку шахматных гадзін! А суперніцы гэта хутка «прасеклі», і проста сядзелі і рабілі выгляд, што думаюць. А падказваць нельга… Вось і падалі ў Ірыны сцяжкі ў гадзінах, і перамога сыходзіла да противнице… Ну нічога, вопыт – справа нажыўная, будзем працаваць у гэтым кірунку. Галоўнае, што чалавек САМ гатовы працаваць далей. Вынік – 18 ачкоў. Супернікі – побач…
Самае цяжкае ў такой сітуацыі – чакаць. Памятаеце фільм «У бой ідуць адны старыя»? Ад цябе ўжо нічога не залежыць, а хто-то ў гэты момант сядзіць, і вырашае твой лёс, націскаючы на кнопкі калькулятара. І кожнае лік – гэта чый-то ўздым уверх, або падзенне ўніз…
Тройчы суддзі пералічвалі вынікі. І тройчы сэрца замірала пры падвядзенні вынікаў. Дык якія мы? Увесь час у нас сума – 64 ачкі. А Пінск лічаць пазней. Колькі ж у яго? Пералічылі апошні раз. Фу, вы ўсе правільна, у іх – 68, яны спрачаюцца за другое месца з Баранавічамі, у якіх 69.
МЫ – ПЕРШЫЯ!!!!! УРА!!! УРА!!! УРА!!!
І гара з плячэй, толькі сэрцайка ўсё роўна па-здрадніцку яшчэ тук-тук-тууук…
Потым было ўзнагароджанне. Чорт вазьмі, як прыемна глядзець, калі Марына Крэйдзіч выходзіла САМАЙ апошняй! Бо толькі пры ўзнагароджанні апошнім выходзіць ПЕРАМОЖЦА!!! Кубак наш, і гэта проста выдатна!
У канцы ад усёй каманды, і ад сябе асабіста хачу шчыра падзякаваць Адміністрацыю і прафкам КВУП «Брэсцкі смеццеперапрацоўчы завод» за падрыхтоўку каманды. Гэта – наш агульны поспех! ДЗЯКУЙ!!!
Інструктар-метадыст па спартыўна-масавай і фізкультурна-аздараўленчай працы Закиров Э. Ю,